aangekomen in Djuma
Volgend tekstje hebben we enkele dagen geleden geschrevenmaar hebben we nu pas op he net gekregen. We bespreken hier dag 3 4 en 5 van onze reis
DJUMA!
Onze eerste les Kikongo van Mama Tela, Mama Edmée en Papa Kianfu (en ook een paar kids van hier) hebben we achter de rug. We leerden al een paar basics zoals: Mbote (hallo), ve (nee), inga (ja), Mama mwisa mwana mabele. (mama, geef je kindje de borst.) en Zina na mono... (Ik heet ...).
Na een vlekkeloze en prachtige vlucht vanuit Kinshasa landden we in Vanga (na 2 tussenstops...). De jeep van het ziekenhuis (die al bijna helemaal volgeladen was (en onze spullen moesten er dan nog bij)) kwam net aangereden toen we van het ‘speciale' toilet op het vliegveldje (echt letterlijk een veldje) kwamen. Nadat we geregistreerd waren bij de DGM, stapten we vol goede moed in de jeep, waar we gezellig met z'n achten op plaats voor vijf man kropen. Er was geen deur opzij, dus kwam er wat klim en klauterwerkt aan te pas. Tel daarbij een temperatuur van ongeveer 30°C op en je krijgt een rijdende sauna. Door de hevige regen van de vorige nacht (jaja het is hier regenseizoen dus: extra warm en zo nu en dan eens een stevige stortbui...) lagen de wegen er nog hobbeliger bij dan anders. Op een gegeven moment hebben we zelfs een stukje achter de jeep gewandeld en hebben ze met schoppen zand in putten moeten gooien om verder te kunnen. Na een rit van ongeveer 2 uur en 30 minuten (en dat voor maar 72 km!!) kwamen we aan bij de Kwilu. De rivier die we met een overzetboot (die ze hier Bac noemen) over moesten om in Djuma te geraken. We hebben toen geen foto genomen van het mooie uitzicht over de Kwilu, maar die nemen we zeker op de terugweg. Echt een van de mooiste en indrukwekkendste dingen die we ooit gezien hebben... Na dit kleine vaartje waren we aangekomen in Djuma Port, nog een klein ritje tot aan het Ziekenhuis en de reis is fini!
We hadden in ons hoofd dat we, aangekomen in Djuma, meteen naar Edmée zouden gaan om daar wat te rusten en een kleine rondleiding te krijgen in het dorpje. In plaats daarvan werden we met de jeep afgezet bij het huisje waar AZV (artsen zonder vakantie), waar opeens heel het ziekenhuis ons kwam bezoeken en kregen we na een douche een rondleiding door onze toekomstige villa in opbouw. Wij dachten dat ze voor ons een klein huisje aan het opknappen waren, maar wat ze voor ons aan het opknappen waren bleek een oud huis te zijn geweest van een Belgische dokter. Yasmin zei zelfs: 'Dit ‘huisje' is zeker twee keer groter dan mijn huis thuis!'. Onze aankomst in Djuma was heel overdonderend... Gelukkig zijn we de dag erna rond 15:00u eindelijk (nadat we de rest van de dag mensen over de vloer kregen die vanalles en nog wat kwamen vertellen en regelen en nadat we de hele dag gewacht hadden om afspraken te maken voor onze stage) naar het huisje van Edmée kunnen vertrekken.
Nu begint alles zo een beetje duidelijk te worden en kunnen we rustig genieten en ondergaan...
We hebben vandaag de eerste keer ‘meegelopen' op de verloskamer en materniteit. Eerste indrukken: het materiaal wordt erg aandacht en traag voorbereid, de verzorgingen gebeuren écht in fases (eerst fiches nemen, dan namen afroepen en fiches op de bedden leggen, dan alle paramaters nemen (enkel bloeddruk en temperatuur (vroedkundige paramaters???) en dan kwamen alle moeders een voor een naar de verloskamer met hun baby waar de hoofdvroedvrouw de navelverzorging deed (terwijl wij met 8 (4 stagairs, 2 studenten dokter en wij) toekeken hoe het moest...)). Daarna hebben we nog vanalle nieuwe dingen gezien: een vermoedelijke vulvaspoeling, bloedtranfusie, IV-medicatie bij een prematuurtje,.... Al een bewogen dag, terwijl we eigenlijk vandaag nog niet moesten werken en morgen pas echt van start en onze uren krijgen.
Er zitten hier miljoenen beestjes, onze beten kunnen we niet meer tellen, ongeacht massaal aanbrengen van Deet, gebuik van muskietennet en ...
Stefanie heeft al 2 lelijke wondes en Yasmin heeft al last van zonne-allergie (haha, Afrika, strak plan!) en vermoedelijke stof-allergie (of is ze verkouden?)...
Dikke zoenen!!
Als we dit een van deze online krijgen tenminste...
Ps: als we niet zo snel meer dingen online zetten: jullie moeten je geen zorgen maken, ze zorgen hier (zelfs een beetje té) goed voor ons.
Reacties
Reacties
Hey Yasmintje!
Ik word blij van jullie leuke verhalen! Jullie worden daar precies wel goed in de watten gelegd! Geniet er met volle tuigen van! Trouwens, de foto's zien er mooi uit, toch blijft het moeilijk om te vatten dat het daar zo helemaal anders is! Ik kijk al uit naar je 1000en verhalen als je terug bent!
Ik mis je wel al hoor!!
Liefs, karla
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}